Metoda Detekcji Przewodności Cieplnej (TCD)

Spis treści


Zasada Pomiaru

Czym jest metoda detekcji przewodności cieplnej (TCD)?

Metoda detektora przewodnictwa cieplnego (TCD) wykorzystuje wrodzone właściwości gazów do transferu ciepła w celu pomiaru stężeń gazu. (Tabela 1: Przewodność cieplna gazów). Za pomocą czujnika ciepła, takiego jak podgrzewany przewód platynowy, zmiana temperatury spowodowana zmianą przewodności cieplnej gazu próbki jest wykrywana jako zmiana rezystancji elektrycznej. Umożliwia to oznaczenie stężenia mierzonego składnika w gazie próbki.

TCD charakteryzuje się również pomiarem z użyciem mostka Wheatstone'a w celu dokładnego i czułego wykrycia zmian oporu elektrycznego. Wodór (H2), który ma szczególnie wysoką przewodność cieplną, jest typowym komponentem gazu mierzonym czujnikiem TCD.

Tabela 1: Przewodność cieplna gazu

Struktura i zasady działania analizatora gazu wykorzystującego TCD

Analizatory gazu wykorzystujące TCD wykrywają zmiany w przewodności cieplnej gazu próbki za pomocą czujnika termicznego (przewód platynowy) w celu pomiaru stężenia gazu próbki. Czujnik termiczny wykrywa zmiany w przewodności cieplnej gazu jako zmiany rezystancji elektrycznej. Aby zapewnić dużą dokładność, stosuje się układ mostka Wheatstone'a, łączący cztery czujniki termiczne. (Rysunek 1: Obwód mostkowy TCD)

Rysunek 1: Podstawowa struktura (układ mostkowy) i zasada działania analizatora gazu wykorzystującego TCD

Obwód TCD zawiera cztery czujniki termiczne (rezystancyjne) o identycznych specyfikacjach, zintegrowane z detektorem. Dwa z tych czujników znajdują się w każdej z dwóch komór próbki, podczas gdy pozostałe dwa znajdują się w dwóch komorach odniesienia. Ta konfiguracja tworzy obwód elektryczny składający się z dwóch elementów oporowych, które zmieniają się identycznie w komorach próbki i dwóch elementów oporowych, które pozostają stałe w komorach odniesienia.

Napięcie mostka („E” na rysunku 1) i napięcie wyjściowe („V” na rysunku 1) stanowią mierzone funkcje pomiarowe obwodu mostka i znajdują się w rzeczywistości w sekcji przetwarzania sygnału.

Wraz z wahaniami stężenia próbki gazowej pobranej do komory próbki, przewodność cieplna gazu odpowiednio się zmienia. Przekłada się to również na temperaturę powierzchni czujnika termicznego w komorze pomiarowej. Zmiana temperatury w czujniku termicznym jest wykrywana jako zmiana oporu elektrycznego. Ponieważ kuweta referencyjna jest wypełniona azotem (N2), rezystancja elektryczna wykryta w celi odniesienia jest zawsze stała. Łącząc te cztery rezystancje elektryczne w przetwarzaniu sygnału, zmiana stężenia próbki gazu jest wykrywana jako zmiana napięcia wyjściowego obwodu mostka ("V" na rysunku 1). W określonych warunkach to napięcie wyjściowe jest proporcjonalne do stężenia gazu o wysokiej przewodności cieplnej w próbce gazu, w ten sposób pomiar napięcia wyjściowego obwodu mostka, pozwala na określenie stężenia gazu o wysokiej przewodności cieplnej.

Budowa i zasada działania analizatora wodoru (H2)

Wodór (H2) ma najwyższą przewodność cieplną ze wszystkich gazów, dzięki czemu TCD może być używany do pomiaru stężenia wodoru z dużą dokładnością. (Tabela 1: Przewodność cieplna gazu) 
W tej sekcji opisano analizator wodoru (H2), który wykorzystuje TCD do pomiaru stężenia wodoru jako mierzonego składnika w próbce gazu.

Rysunek 2 przedstawia przykład struktury detektora analizatora wodoru gazowego wykorzystującego TCD. Dwa zestawy komór próbki i odniesienia są wbudowane w detektor ze stali nierdzewnej. Każda komora zawiera czujnik termiczny (rezystancyjny).

Budowa i zasada działania detektora analizatora gazu wodoru (H2)

Rysunek 2: Budowa i zasada działania detektora analizatora wodoru (H2)

Próbka gazu jest wciągana do dwóch komór próbki, gdzie gaz dyfunduje do każdej komory, powodując zmiany w przewodności cieplnej. Na przykład wodór ma najwyższą przewodność cieplną, więc gdy stężenie wodoru w gazie próbnym maleje, a stężenie innych gazów wzrasta, ogólna przewodność cieplna gazu mierzonego maleje. Ta zmiana przewodności cieplnej w komorze pomiarowej zmienia temperaturę powierzchni czujnika termicznego, co z kolei powoduje zmianę jego rezystancji elektrycznej.

Ponieważ obie komory odniesienia są wypełnione azotem (N2), przewodność cieplna zawartego w nich gazu jest stała, a rezystancje elektryczne czujników termicznych pozostają na stałym poziomie. Napięcie wyjściowe obwodu mostka składającego się z tych czterech rezystancji elektrycznych jest wykrywane przez przetwarzanie sygnału. W określonych warunkach to napięcie wyjściowe jest proporcjonalne do stężenia wodoru w próbce gazu, dzięki czemu można wyznaczyć stężenie wodoru.

Redukcja czynników wpływających na pomiar

Redukcja wpływu na zmianę temperatury w detektorze

Przewodność cieplna gazu jest zależna od temperatury. Pod tym stałym ciśnieniem, przewodność cieplna wzrasta wraz ze wzrostem temperatury gazu. Dlatego zmiany temperatury na wewnętrznych powierzchniach komór detektora i komór odniesienia będą miały wpływ na pomiar. Aby zmniejszyć ten wpływ, reguluje się z wysoką dokładną temperatury wewnętrznych powierzchni detektora. Jest to krytyczne ważne dla analizatorów TCD.

 

Redukcja wpływu zmieniającej się szybkości przepływu gazu w celi pomiarowej

Zmiana natężenia przepływu gazu próbki w kontakcie z powierzchnią czujnika termicznego wpływa na pomiar. Rezystancja elektryczna czujnika termicznego maleje, gdy natężenie przepływu jest wysokie, i wzrasta, gdy jest niskie. Aby zmniejszyć wpływ zmian natężenia przepływu, wprowadzanie i odprowadzanie gazu do i z komory próbki oraz objętość komory są zoptymalizowane, aby zapewnić, stały przepływ wewnętrzny.


Produkty powiązane

Analizatory wykorzystujące detektor przewodnictwa cieplnego (TCD) są używane do ciągłego pomiaru wodoru w gazach procesowych. Są one używane nie tylko do ciągłego pomiaru gazu, ale także do analizy w materiałach stałych.

Wniosek o udzielenie informacji

Masz pytania lub prośby? Skorzystaj z tego formularza, aby skontaktować się z naszymi specjalistami.

* Te pola są obowiązkowe.

Corporate